Nen tuti ij gust...

«Am fa scheur mach a pense-je a la tèila dl’aragnà,

a le bòje panatere ch’a sgambito për la strà.

Come a podrà mai piase-je ai tavan a beive ‘l sanch

e a le gamole dël bòsch a rusiè cadréghe e banch?

Mi i sai pà coma ch’a faso j’òmini a mangè lumasse,

e le fomne ch’as delissio an mangiand dle ran-e grasse...»

L’era lì ‘ntant ch’a pensava un moscon an mes dla vauda,

ant ël mentre ch’as ciuciava na gran busa bela cauda.

                                                       Gian Mariëtta